Porady dla rodziców

Wskazówki dla rodziców dziecka nadpobudliwego:

  • Należy kontrolować wykonanie danego zadania przez dziecko – samo będzie miało problem z ukończeniem rozpoczętego działania. Sprawdzaj na jakim jest etapie, ile zadania wykonało, ile pozostało mu do zrobienia.
  • Mobilizuj dziecko do pracy np. ustalając określony przebieg działania, tak aby dziecko wiedziało co ma do wykonania. Np. „Zrobimy teraz te trzy zadania z matematyki a potem zrobimy przerwę, dobrze? Po przerwie zaczniemy odrabiać zadania z polskiego.”
  • Należy sprawdzać zeszyty: notatki, prace domowe. Dobrze jest nawiązać częsty kontakt z nauczycielem aby na bieżąco informował nas o postępach i trudnościach dziecka.
  • Należy wielokrotnie informować dziecko o terminach: „Został tydzień do…. Zostały dwa dni…, pamiętasz?”. Można zapisywać te terminy w widocznym miejscu razem z dzieckiem i przypominając wskazywać na te zapiski.
  • Należy uczyć dziecko finalizacji: konsekwentnie przyzwyczajać je do kończenia każdego rozpoczętego zadania, stale je kontrolować i przypominać o zobowiązaniach.
  • Należy ustalić konkretne reguły i obowiązki domowe. Można np. zrobić „zebranie rodzinne” i w trakcie tego spotkania ustalić wspólnie reguły i podział obowiązków. Każdy z członków rodziny (nawet małe dziecko) powinien mieć możliwość zaproponowania swoich reguł. Można zapisać wszystko na dużym arkuszu papieru, przymocować w widocznym miejscu w domu i odwoływać się do tego w miarę potrzeby. Konieczne jest konsekwentne przestrzeganie tych reguł, przypominanie o obowiązkach i egzekwowanie ich wykonania od wszystkich członków rodziny.
  • Należy regularnie omawiać plan realizowanych zajęć i stosować się do niego. Np. gdy dziecko wraca ze szkoły można powiedzieć: „Teraz idź się przebrać, odpocznij, za pół godziny zjemy obiad, a potem zabierzemy się za lekcje. Po lekcjach będziesz mógł pójść na dwór.”
  • Staraj się nie przydzielać dziecku więcej niż jednego zadania w tym samym czasie.
  • Widząc zniecierpliwienie dziecka w danej sytuacji należy zmienić rodzaj jego aktywności, np. jeśli podczas odrabiania lekcji widzisz że zaczyna się coraz bardziej wiercić zrób krótką przerwę.
  • Ważne jest przestrzeganie określonego rytmu dnia (postaraj się aby dziecko jadło posiłki, odrabiało lekcje, miało czas na zabawę i chodziło spać o tej samej porze).
  • W domu dziecko powinno mieć stałe miejsce do odrabiania lekcji.
  • Należy zadbać o to, aby podczas odrabiania lekcji i uczenia się nic nie zakłócało jego spokoju (np. muzyka, obecność innych osób, obrazki na ścianach, przedmioty leżące na biurku).
  • Podczas odrabiania lekcji najlepiej jest prezentować materiał na konkretnych przykładach, odwoływać się do tego co dziecko już zna, do jego zainteresowań.
  • Należy zachęcać dziecko do zadawania pytań.
  • Ważne jest aby obserwować na bieżąco czy nadąża za tym co mówimy i robimy.
  • Najskuteczniejsze są krótkie polecenia, powtarzane wielokrotnie przy użyciu różnych słów.
  • Prosząc o wykonanie czegoś dobrze jest odwoływać się dla zachęty do wcześniejszych sukcesów dziecka.
  • Motywujące jest chwalenie dziecka za poprawne wykonanie zadań, które zostały mu przydzielone. Stosując pochwały unikaj mówienia: „bardzo dobrze, ALE…”.
  • Warto chwalić WSZELKIE oznaki starania się.
  • Pochwała lub nagroda powinny następować NATYCHMIAST po właściwym zachowaniu dziecka.
  • Chwaląc należy dokładnie opisać zachowanie dziecka, które zasługuje na pochwałę: np. „Bardzo ładnie się zachowałeś, że pomogłeś cioci przynieść zakupy. Jestem z Ciebie dumny/a.”
  • Złe zachowanie dziecka powinno być karane, jednak nie krzykiem, złością.
  • Kara, tak jak nagroda, powinna następować natychmiast po złym zachowaniu.
  • Nie należy krytykować dziecka ale jego zachowanie. Np. Nie: „Jestem zła/y na Ciebie! Co Ty narobiłeś?” Ale: „Jestem zła/y, że się tak zachowałeś. Co się stało?”
  • Nie należy wobec dziecka stosować kar fizycznych ani go ośmieszać. W szczególności nie wolno go ośmieszać, karać, krytykować w obecności innych osób.
  • Najbardziej skuteczna jest krytyka wypowiedziana spokojnie, sam na sam (lub w obecności obojga rodziców) odnosząca się nie do dziecka ale do jego zachowania. Szczególnie należy unikać krytykowania czy karania dziecka w obecności rodzeństwa lub kolegów.
  • Nie należy włączać rodzeństwa do procesu „radzenia sobie” z dzieckiem nadpobudliwym. Sytuacja, w której np. drugie dziecko jest odpowiedzialne za kontrolowanie dziecka nadpobudliwego, przypominanie mu o czymś itp. może powodować poczucie niesprawiedliwości, wściekłość i jeszcze gorsze zachowanie dziecka nadpobudliwego. To rodzice są odpowiedzialni za wychowanie a nie rodzeństwo.
  • Dziecko powinno być często angażowane do aktywnego udziału w zajęciach szkolnych (porozmawiaj z nauczycielem)lub domowych (np. poproś je o pomoc w wykonywaniu drobnych prac domowych: wyniesienie śmieci, wytarcie stołu).
  • Wskazane byłoby zapewnienie dziecku nadpobudliwemu – w miarę możliwości- dodatkowych, zorganizowanych zajęć aby mogło dać upust swojej energii (zgodnie z jego zainteresowaniami).
  • W trakcie wykonywania długich prac należy zapewnić dziecku przerwę. Wskazane jest danie mu okazji do dodatkowego ruchu (np. przerwy gimnastyczne w formie zabawy, zlecenie mu prostego zadania np. posłanie po coś).
  • Dzieci nadpobudliwe często lepiej funkcjonują wzrokowo niż słuchowo – prędzej dostrzegają gest niż słyszą glos. Dlatego podczas nauki czy odrabiania lekcji warto urozmaicać ją kolorowymi bodźcami wzrokowymi, obrazkami, rysunkami. Stąd też kiedy chcemy pochwalić dziecko często gest, pogłaskanie po głowie, uśmiech, przytulenie mogą zdziałać więcej niż słowa.
  • Przed snem należy dziecko wyciszyć, unikać stwarzania okazji do oglądania filmów i bajek nadmiernie pobudzających emocjonalnie.

Pamiętaj!

Nadpobudliwość Twojego dziecka to nie jest Twoja wina. Nie oznacza to, że jesteś złym rodzicem.

To nie jest też wina dziecka, nie karz go więc za objawy jego schorzenia. Dzieci nadpobudliwe bardzo często bardzo się starają i bardzo im zależy aby sprostać stawianym im wymaganiom jednak jest im bardzo trudno. Mózg takiego dziecka bombardowany dziesiątkami informacji jednocześnie nie jest w stanie wyodrębnić tych najważniejszych.

Skip to content