Pomoc dla osób usamodzielnionych, którzy opuścili MOW, SOW, DPS itd.

Informacje udzielane są pod numerem telefonu: +48 61 8 410 716

Proces usamodzielnienia – ustawa o pomocy społecznej

Podstawą procesu usamodzielnienia osoby pełnoletniej opuszczającej:

• dom pomocy społecznej dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnych intelektualnie,
• dom dla matek z małoletnimi i kobiet w ciąży,
• schronisko dla nieletnich,
• zakład poprawczy,
• specjalny ośrodek szkolno-wychowawczy lub specjalny ośrodek wychowawczy,
• młodzieżowy ośrodek socjoterapii zapewniający całodobową opiekę,
• młodzieżowy ośrodek wychowawczy

jest ustawa z dnia 12 marca 2004 o pomocy społecznej oraz rozporządzenia MPiPS z dnia 3 sierpnia 2012 r. w sprawie udzielania pomocy na usamodzielnienie, kontynuowanie nauki oraz zagospodarowanie (Dz. U. 2012, poz. 954).

Wychowanek ww. ośrodków zostaje objęty pomocą mającą na celu jej życiowe usamodzielnienie
i integrację ze środowiskiem przez pracę socjalną, a także pomocą:

• pieniężną na usamodzielnienie;
• pieniężną na kontynuowanie nauki;
• w uzyskaniu odpowiednich warunków mieszkaniowych, w tym w mieszkaniu chronionym;
• w uzyskaniu zatrudnienia;
• na zagospodarowanie – w formie rzeczowej.

przy czym pomoc ww. przysługuje osobie usamodzielnianej w przypadku, gdy skierowanie na pobyt całodobowy do domu pomocy społecznej, specjalnego ośrodka szkolno-wychowawczego, specjalnego ośrodka wychowawczego albo młodzieżowego ośrodka socjoterapii zapewniającego całodobową opiekę nastąpiło na podstawie orzeczenia sądu.

Przyznania pomocy pieniężnej na usamodzielnienie i pomocy pieniężnej na kontynuowanie nauki można odmówić w przypadku, gdy:

• istnieje uzasadnione przypuszczenie, że pomoc pieniężna zostanie wykorzystana niezgodnie z celem, na jaki została przyznana;
• osoba usamodzielniana przed osiągnięciem pełnoletności opuściła samowolnie dom pomocy społecznej dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnych intelektualnie, dom dla matek z małoletnimi dziećmi i kobiet w ciąży lub schronisko dla nieletnich, zakład poprawczy, specjalny ośrodek szkolno-wychowawczy, specjalny ośrodek wychowawczy, młodzieżowy ośrodek socjoterapii zapewniający całodobową opiekę lub młodzieżowy ośrodek wychowawczy;
• osoba usamodzielniana porzuci naukę umożliwiającą jej przygotowanie zawodowe i nie podejmie zatrudnienia;
• osoba usamodzielniana porzuci pracę i uchyla się od podjęcia proponowanego jej zatrudnienia;
• osoba usamodzielniana została skazana prawomocnym wyrokiem za popełnienie przestępstwa z winy umyślnej.

Pomocy pieniężnej na kontynuowanie nauki zaprzestaje się udzielać w przypadku, gdy osoba usamodzielniana:

1. kontynuuje naukę w szkole ponadpodstawowej lub szkole wyższej, która zapewnia nieodpłatną naukę i nieodpłatne pełne utrzymanie,
2. bez uzasadnionych powodów zmieniła trzykrotnie na tym samym poziomie kształcenia szkołę lub szkołę wyższą.

Pomocy pieniężnej na usamodzielnienie i pomocy pieniężnej na kontynuowanie nauki udziela starosta powiatu właściwego ze względu na miejsce zamieszkania dziecka przed skierowaniem do placówki, o której mowa w art.88 ust. 1 ustawy o pomocy społecznej.

Pomocy w uzyskaniu odpowiednich warunków mieszkaniowych, w tym w mieszkaniu chronionym,
w uzyskaniu zatrudnienia oraz na zagospodarowanie w formie rzeczowej udziela starosta właściwy ze względu na miejsce osiedlenia się osoby usamodzielnianej.

Warunki i tryb przyznawania pomocy pieniężnej na usamodzielnienie i pomocy pieniężnej na kontynuowanie nauki, wysokość tej pomocy oraz wartość i składniki pomocy na zagospodarowanie określone zostały rozporządzeniu MPiPS z dnia 3 sierpnia 2012 r. (Dz. U. 2012, poz. 954) w sprawie udzielania pomocy na usamodzielnienie, kontynuowanie nauki oraz zagospodarowanie.